Hoe voelt het als West-Vlaming op Limburgs grondgebied? Awel schitterend!
Daar het voor ons een sprong in het ongekende was, waren we wel wat gespannen toen we vrijdagmorgen om 5u30 richting Bocholt vertrokken. Wat mochten we verwachten van de beruchte Maaskiezel?
Eénmaal aan het verkennen merkten we dat de Limburgse wegen inderdaad niet te vergelijken waren met onze West-Vlaamse en dat die Maaskiezel geen fouten toestaat. Het “foutje” van het late startnummer werd rechtgetrokken en we konden als 11de de baan op.
KP1 leek de makkelijkste daar er al geen gravel inzat om te starten, doch werden we direct met de neus op de feiten gedrukt dat zelfs de “verharde” bochten herschapen waren in onverhard. Opletten was de boodschap.
KP2 was voor de M3 en crew de eerste kennismaking met het echte onverhard en de resultaten waren er ook naar. Enthousiast gestart, rechtdoor geschoven, rondgegaan, en véél te vroege remzones, met als gevolg een 14de tijd.
We hadden ons lesje geleerd en legden de overige 3 af met de nodige voorzichtigheid en terug betere tijden. Een verrassende plaats 5 algemeen was het resultaat na lus 1. Mochten we dit kunnen vasthouden is onze rally zeker geslaagd daar de rijders voor ons reeds ervaring hadden in deze omstandigheden.
Begin lus 2 vielen 2 van onze voorliggers uit en werd de 3de plaats ons al het ware in de schoot geworpen. Toen ook Johnny Louies lek reed op de laatste KP werden we 2de algemeen, wat een onverhoopt resultaat meebracht.
De West-Vlamingen hebben zich gemeten met de Limburgse en kregen van hen ook de nodige felicitaties, waarvoor dank.
Op naar de TBR Rally ( 7&8 juli ), met Brecht en Benny terug in de Beemer.
