Ook voor Didier Spillebeen was de 6 Uren van Kortrijk de laatste wedstrijd van het seizoen. Een wedstrijd waarin hij zich zeer goed geamuseerd heeft. Bovendien mocht hij na afloop de beker voor winst in klasse 3H in ontvangst nemen. Een mooie afsluiter voor een seizoen dat eerder in mineur startte.
Proficiat met de winst in klasse 3H. De 6 Uren van Kortrijk begonnen echter niet zonder problemen?
Inderdaad. Op zaterdagavond stond de show KP in Moeskroen op het programma. Een proef van ongeveer 6 km die we volledig in het donker moesten afleggen. Het was echt werken achter het stuur om niet rond te gaan op het gladde parcours. Eenmaal dat we de lokale rondjes afgelegd hadden en van het binnenplein reden, zag ik dat de motortemperatuur tegen het rood stond. Blijkbaar werkte de schroef niet door een draadje dat was losgekomen. Door de KP tegen een traag tempo af te rijden, kon ik de temperatuur doen normaliseren. Gelukkig hebben we het probleem vlug kunnen oplossen.
Na de showproef op zaterdag dan het echte werk. Het parcours lag er glad bij zondagmorgen. Het leek je niet echt te hinderen?
Op zondag zijn we vlot gestart op het gladde parcours. Het was schuiven van bocht naar bocht. Ik was me echt aan het amuseren. De 1ste en de 2de ronde verliepen vlekkeloos. Op de service monteerden we de lichtbak om de 3de ronde af te leggen. Het begon immers al opnieuw donker te worden. Pieter Taillieu stopte bij me en zei dat het goed ging bij ons dat we 1ste in de klasse stonden. Daar ben ik zelf echter nooit mee bezig. Ik wist dus zelfs niet op welke positie we stonden.
Wanneer je dan eerste staat in je klasse dan veronderstellen we dat je die plaats niet zo maar uit handen geeft.
We hadden een half minuutje voorsprong. Het scheelde blijkbaar 33 seconden. We besloten om die voorsprong te verdedigen. Pieter is altijd al veel sneller geweest dan ik. We deden zo’n 40 seconden af van de totale tijd van de vorige rondes. Pieter kon nog een 2 seconden goed maken op ons. We hielden dus uiteindelijk 31 seconden voorsprong over en wonnen zo onze klasse.
Had Pieter Taillieu je niet verteld dat je aan de leiding reed dan had je dit blijkbaar niet geweten.
Dat is zo. Echt rijden om te scoren in de klasse is niet voor mij bestemd. Ik amuseer me het meest met rijden voor publiek. In 2007 ben ik heel hard gecrasht. Dat heeft me doen beseffen dat het maar een hobby is. Nu, mijn zoontje Quinten is wel heel content met een beker op zijn kamer! Uiteindelijk eindigden we 34ste algemeen in Kortrijk van de 150 deelnemers. Een mooiere afsluiter kon ik niet wensen.
Een mooie afsluiter voor een seizoen dat in mineur begon.
Ik kan terugblikken op een seizoen die wat ellendig begon. De 1ste 2 rallysprint’s werden 2 motoren naar de haaien gereden. Daarna de juiste keuze gemaakt om terug met de oude 2500cc motor te rijden. Zo kon ik weer de finish halen in de resterende wedstrijden.
Ik bedank al mijn trouwe sponsors Carrosserie Muylle, Autoparts Stekelorum, Amerlynck-Greenpower-Ditoil, Trappen RVW, Bremico/SD-Grondwerken, JP-Project, Slagerij Geert, Bandencentrale Buyse , Tommy Textile, DD-Motorsport, Tuinaanleg Boucherie, Wico-products en zeker alle supporters!
Volgend seizoen starten we in Moorslede.
