Ook Mathias Bruggeman en Jensy Leys maakten de verplaatsing naar Limburg. Met nummer 80 op de deuren van de Honda Civic mochten ze als voorlaatste het parcours op. Een parcours dat er op zondag anders bijlag dan tijdens de verkenningen op zaterdag. Jensy bezorgde ons onderstaand verslag.
Met een klein hartje trokken we richting Limburg. De foto’s die je van het parcours zag verschijnen op het internet spraken immers boekdelen. Eenmaal aangekomen in Gingelom verliep alles vlot. Geen problemen bij de keuring en ook de papieren waren in orde.
Tijdens de verkenningen hadden we een goed gevoel. Veel à fond. Het parcours lag er droog bij. Ideaal voor de Honda Civic. Zo gingen we de nacht in. ’s Nachts begon het echter te regenen.
Aangezien we de nota’s gemaakt hadden bij droog weer, maakten we ons wel wat zorgen. Hierdoor beslisten we om de eerste ronde wat aftastend te rijden. Het ging vlot en na twee rondes hadden we ons tempo gevonden. Alles verliep vlekkeloos. Tot de versnellingspook afkraakte en letterlijk weg vloog in de auto. Opgeven deden we echter niet.
In de laatste ronde moesten we in het donker het parcours op. Zowel voor mijn piloot Matthias Bruggeman als voor mezelf was het een beetje zoeken. Het was voor ons beiden de eerste keer dat we in het donker reden. We maakten één schuiver waardoor we in het mais belandden. Dit zonder veel erg, we konden snel terug door.
Opgelucht haalden we de laatste finish van de Rally van Zuid-Limburg. Een wedstijd waarin we ook de strijd aangingen met onze heel goede vrienden Jeffrey Decock en Elien Verhaeghe.
