In de Rallysprint van de Monteberg maakte ik mijn debuut als co-pilote aan de zijde van Thorben Vandeputte. En meteen na de finish kwam de volgende vraag: “wanneer is de volgende die we samen rijden”. En die kwam er sneller dan verwacht. Zo werkte ik 6 rally’s af met Thorben dit jaar.
We reden mooie wedstrijden, we behaalden 3 keer samen winst in de klasse. Ik had de smaak volledig te pakken, ik wilde alle resterende wedstrijden nog rijden. Maar doordat ik niet alle wedstrijden meer Thorben kon navigeren, moest ik op zoek gegaan naar een oplossing.
Al snel kwam ik terecht bij Jeffrey Decock.
We stonden voor de eerste maal samen aan de start in de Hemicuda. En behaalden meteen winst in de klasse 1A. De samenwerking verliep vlot waardoor we beslisten om samen nog de 2 resterende wedstrijden van het seizoen af te werken. In de Rally Van Zuid-Limburg behaalden we weer winst in de klasse 1A en daar hebben we ons super geamuseerd. Het parcours lag ons enorm.
De 6 Uren van Kortrijk beslisten we om eens in 2C te rijden met de 106. We stonden 3de in de klasse toen de auto zijn kuren begon te krijgen. Op weg naar de service na de tweede ronde hebben we beslist om de strijd te staken. Verder rijden kon niet meer. De seizoenafsluiter was dus minder mooi dan gehoopt maar ik heb zeker niet te klagen. 9 rally’s aan de start, 8 aan de finish. En een mooi eindklassement in het VAS kampioenschap.
Dit jaar was voor mij vooral een test. Mijn bedoeling dit jaar was eigenlijk om te zien hoe ik reageer op het co-piloot zijn en het rally rijden door het geen er gebeurd is met mama. Het heeft van mij een totaal ander persoon gemaakt. Het heeft mij vertrouwen gegeven. En het heeft mij overtuigd dat ik het kan en dat rally mij in het bloed zit. Mijn mama is mijn persoonlijke beschermengel. En met haar kracht kan ik het.
Dus bij deze een grote mercie aan Thorben en aan Jeffrey voor de kansen en de leerrijke ervaringen. Wat jullie voor mij gedaan hebben. Wauw. Merci. En nogmaals proficiat ook aan deze twee kampioentjes 2C en 1A.
Ook merci aan het ganse Philcars team die ganse jaar paraat stond. En aan Mady voor het lekkere eten. En ook een dikke merci aan CarbonGear Technology en Grondwerken Versavele.
En wat de plannen voor volgend jaar betreft? Eén ding is zeker, stilzitten zal ik niet doen…. is het niet om te navigeren, te sleutelen dan is het om zelf misschien eens te rijden…
