Ondanks enkele tegenslagen pakt Steven Dolfen de titel in de R2 klasse. Een klasse die door velen onderschat wordt. De wagens worden er tot het uiterste gedreven en veel getalenteerde jongeren proberen er hun carrière te lanceren. Het geeft extra glans aan de titel van Steven Dolfen en Sabine Bruyneel. Daarom vroegen we Steven om een interview. Met plezier beantwoordde hij onze vragen.
Met welke doelstellingen ben je het seizoen begonnen?
Aanvankelijk was het de bedoeling om met een Clio R3 het BK te rijden, maar die klasse is op sterven na dood. Ik liet me overhalen door een sponsor om toch de strijd aan te gaan met de jongeren in de R2 klasse.
Een strijd die je afsluit met de titel in de R2 klasse. Hoe voelt het om die titel te winnen?
Een seizoen start in Landen en eindigt in Huy. Dit seizoen hebben we heel wat knappe tijden kunnen neerzetten tussen jongens als Wagemans, De Ridder, Geusens… Je zult me nooit horen zeggen dat ik over hun talenten en skills beschik. Want dat is niet zo. Dat besef ik maar al te goed. Dus moet ik het veeleer hebben van mijn karakter. Komt daarbij dat we niet beschikken over dezelfde financiële middelen. Ook hebben we veel minder tijd om te testen of ons degelijk voor te bereiden. Maar desondanks haalden we meermaals het podium in R2 waaronder toch 3 zege’s … en het hadden er ook 4 kunnen zijn. Met al de sportieve, budgettaire en privé problemen die we doorheen het jaar hebben gekend, smaakt deze titel dan ook enorm zoet. Het heeft heel wat moeite gevraagd dus mogen we trots zijn, denk ik.
Wie beschouwde je als je grootste concurrenten in deze titelstrijd? Zitten er nog talenten aan te komen?
Polle was in zijn Fiesta ontegensprekelijk de snelste man dit seizoen. Toen we vorig jaar samen reden in de 208 Trophy konden we concurreren. Dit seizoen, op de Omloop van Vlaanderen na, was hij onklopbaar. Maar ik heb respect voor iedere R2 piloot . Het is en blijft een categorie die vraagt om op het randje en soms erover te gaan om succesvol te zijn. En er zit wel degelijk talent bij de aankomende junioren. De tijden van Bedoret en Delhez op het eind van het seizoen waren veelbelovend of een Jelle Vermeire die als enigste het ganse seizoen foutloos bleef! Ook Jerome Briclet, met wie ik een team vormde tijdens de afgelopen Condroz rally, liet een sterke indruk na op mijn meccano’s en mezelf!
Met welk gevoel startte je in de Condroz? Had je alsnog schrik om naast de titel te grijpen?
We hebben de wedstrijd aangevat zoals alle andere. Het klopt dat we met 1 punt genoeg hadden, maar daarmee zouden Peter en ikzelf geen vrede kunnen nemen. We wilden een mooie kampioen zijn. Dat we na de eerste lus 2de stonden op een 20 tal seconden van de RNT piloot De Mevius liet ons het beste vermoeden. Maar helaas liep het fout bij een tijdscontrole en kregen we een minuut straftijd. Dat was het teken om te gaan controleren en wat meer marge te gaan inbouwen. Een minuut dichtrijden zou teveel risico’s inhouden en had tenslotte geen enkele zin in functie van het kampioenschap. Dat zoiets gebeurt is natuurlijk jammer, maar het illustreert nog maar eens dat rally wel degelijk een teamsport is. Deze titel dus ook te danken aan het sterke werk van Sabine!
Een titel winnen doe je inderdaad niet alleen. Wat is het aandeel van Pevatec? Welke mensen naast Sabine, waren er ook belangrijk om je doel te verwezenlijken?
Als je 1200km tegen de chrono gereden hebt, zonder 1 probleem, is het aandeel van Peter en zijn team natuurlijk groot. Peter is net zoals ik een echte ‘winner’ en dat schept een band. De sponsors hebben natuurlijk ook een groot aandeel in dit verhaal. Helaas verloren we er enkele in de loop van het seizoen. Dit gebeurde door zaken die niets met onze resultaten te maken hadden en dat is spijtig. Maar ik ben ze dankbaar voor wat ze gedaan hebben voor ons team. Gelukkig reden we dit seizoen sterk en konden we de leegte die zij nalieten opvullen met enkele nieuwe partners. Partners die hopelijk ook volgend seizoen aan boord blijven.
Welke rally gaf je de meeste voldoening? Welke rally het minste?
Onze overwinning in Omloop gaf zonder twijfel de meeste voldoening. Ik had er persoonlijk een rotzomer opzitten en ook mijn slechte prestatie in Ypres bleef aan mijn ribben kleven. Niemand, mezelf incluis had verwacht dat we zouden meespelen voor de overwinning en dan win je die wedstrijd met de nodige panache. Het was tevens het moment dat ons kampioenschap een nieuwe boost kreeg. Sponsors deden toen een extra inspanning om ons in de EBR aan de start te krijgen! Zo was mijn slechte prestatie in Ypres direct doorgespoeld. Daar startten we de wedstrijd heel sterk, stonden we 5de tussen het Europees junior geweld en dan laat ik mij vangen in een simpele T situatie. Ik ben er ziek van geweest!
Achteraf gezien, zou je bepaalde dingen anders aangepakt hebben?
Zonder twijfel zou ik de Spa rally anders aangepakt hebben. Daar hebben we de zege gewoon weggegeven. Door te blijven aanvallen, desondanks we al een halve minuut bonus hadden op onze concurrenten, maakten we er een sortie.
Je bent een beetje de referentie geworden in de R2 klasse. Hoe voel je je daarbij?
Het feit dat ze trots zijn om onze tijden te evenaren of om zelfs sneller te zijn geeft veel voldoening. Het bewijst dat je toch iets betekend. Maar alles is relatief. Een journalist zei me ooit “je bent maar zo goed als je laatste wedstrijd”. Die zin zal ik voor altijd onthouden.
Weet je al wat 2017 brengt?
Voor mezelf zit ik bijna aan de limiet. Zowel financieel als wat kunde betreft. Er is geen budget voor een EVO X of een R5. En sneller met een R2 wordt moeilijk voor mij. Met karakter kun je ver komen maar ik heb helaas mijn beperkingen in de wagen. Het feit dat ik een slager ben speelt ook niet in mijn voordeel. Mijn technische bagage is beperkt en dus moet ik steeds Peter uitleggen hoe mijn gevoel is in de wagen. Op basis van die informatie probeert hij wagen dan zo af te stellen naar mijn hand. Iets wat ook meestal wel lukt … maar ideaal is dat natuurlijk niet. Dus voor volgend seizoen moeten we eens rond de tafel gaan zitten om te zien wat er mogelijk is.
Als laatste wil Steven zijn teleurstelling uitdrukken in de mensen van Peugeot Belux.
Ik ben een beetje ontgoocheld in de mensen van Peugeot Sport Belgie – Luxemburg. We stonden naast elkaar op de service. Niemand van hun vond het nodig om ons te feliciteren. We hebben nochtans met veel trots en privé middelen de Peugeot 208 naar de R2 titel geloodst in Belgie. Maar als 33 jarige beenhouwer stel je dus blijkbaar maar weinig voor.
