Met een goedgevulde deelnemerslijst, een nieuwe locatie en een prachtig zomers weer had de TBR-rallysprint alles om een mooie doorstart te kunnen maken. Bovendien won Andy Lefevere de wedstrijd, een graag geziene gast in de contreien van de Mandelstreek. Maar dat alles kwam met een ernstige organisatorische kanttekening, die de gesprekken dan ook beheerste.
Om 8u10 had de eerste wagen, de Opel Corsa van Pieter D’Hoore met nummer 97, de start moeten nemen van deze 1ste TBR-rallysprint. Af te werken was een nieuw parcours van 14 kilometer rondom de dorpskern van Oekene, op wegen die de lokale bewoners maar al te goed kenden. Maar er kwam een onverwachte vertraging van meer dan een uur… De baanposten hadden niet de verplichte brandblussers van 6 kg (wel blussers van 2 kg). En de vertragingen zouden zich doorheen de voormiddag steeds verder opstapelen. De combinatie van het snelle en uitdagende parcours met de vele nieuwe inschrijvingen, eiste zijn tol. Bij de derde wagen die de baan koos was het al prijs, toen het Doorniks damesteam van Elodie Cnockaert, Peugeot 106 met nummer 95, van de baan ging. Even later schatte ook Steve Brown (Mitsubishi Lancer Evo 9) een situatie verkeerd in en rolde de wagen. Een elektriciteitspaal viel gelukkig in het veld en niet over de baan. Het betekende allemaal wel dat op het middaguur de organisatie aankeek tegen een onoverbrugbare achterstand op het schema, een lange rij wagens aan de tijdscontrole voor KP2 en een hele schare morrende rijders die puffend en zwetend in de blakende zon al enige tijd stonden aanschuiven. “De rally van Wachtebeke” klonk het bij sommigen.
Uiteindelijk werd beslist de 3de doortocht te schrappen en onmiddellijk door te steken naar de laatste ronde met aansluitend podium. Sportief gezien werd het een makkelijke overwinning voor Andy Lefevere, die de topsnelheid van zijn Lancer Evo X volledig kon benutten op de lange, angstwekkend snelle rechte stukken langs de St-Eloois-Winkelse straat en de Toverressestraat. Zijn samenvatting van de wedstrijd was kort en bondig. “Met drie besttijden op drie, de zege en dan nog eindigen zonder schade, kan je alleen maar tevreden zijn”, aldus winnaar Lefevere. Steve Bécaert zat voor de tweede maal in de Citroen DS3 R5 en moest genoegen nemen met de 2de plaats. “Aan de top van Andy Lefevere kunnen wij niet aan, en het asfalt is hier net te glad om die achterstand te kunnen ophalen in de technische gedeeltes”, vertelde de VAS-kampioen van verleden jaar. Dat het een “zeer mooi en aardig moeilijk parcours” was, kon Nederlander Piet Van Hoof, derde in de mooie Lancer Evo 4, wel smaken.
Bij de Historics was Paul Lietaer ongenaakbaar. Hij was driemaal zijn Escort merkgenoot PJ Maeyaert te snel af. Mayeaert, zelf van Oekene, moest vaststellen dat er “niets te beginnen (was) tegen de Polle”. Kurt Olivier plaatste zijn Escort mooi derde. De wederoptredende Dimitri Bouckaert, bijgestaan door Veerle Vervisch, haalde op zijn BMW 325 E30 de zege binnen in de Youngtimer Divisie 5. Stefaan T’Joens (Subaru Impreza) hield ondanks de lange wachttijden en een iets te zware wagen, de immer spectaculaire Brecht Hoorne (BMW 325) af voor de winst in de Divisie 1-2.
Het laatste woord laten we aan TBR-voorzitter Hans Degryse, die de hand in eigen boezem steekt: “Organisatorisch was dit een drama. En er is geen verklaring voor want dit is niet de eerste keer dat we iets organiseren. Waarom maakten we dan zoals beginnelingen fout na fout? We zijn vooral zeer blij dat alles goed is afgelopen en dat iedereen heeft kunnen rijden. We laten nu eerst even alles bezinken en dan zullen we intern evalueren.”
De compacte rallysprint van Oekene heeft wel een aantal troeven: een uitdagend parcours, een gezellige setting, veel parkeerplaats en de proef, start en finish zijn te voet (!) makkelijk bereikbaar vanuit de dorpskern. Afwachten of de organisatie die troeven volgend seizoen beter weet uit te spelen.
