El dominante
Zo kan je Ghislain de Mevius gerust noemen want hij domineerde de Omloop van Vlaanderen ook al was hij in zijn Skoda Fabia R5 de éérste wagen op de proeven. Het bleek geen nadeel te zijn voor hem en dat bewees hij met 7 snelste tijden en dit 25 jaar nadat papa Grégoire hier ook won. Het vrijdag gedeelte in de Rodenbach stad begon meteen slecht voor Kris Princen. Een rechtdoor op KP de Ruiter kostte hem meteen 10”.
Niels Reynvoet liet zich eveneens op deze plaats verrassen en verloor iets minder tijd maar verdween uit de wedstrijd op zaterdag met een stevige sortie. Voor plaats 2 en 3 begon de wedstrijd spannend en eindigde deze ook op dezelfde manier met acteurs als Sebastien Bedoret die jammer genoeg van de baan ging met zijn Skoda Fabia R5 toen hij een koord te diep nam en met de wagen op de carterplaat over de neus in een gracht belandde. Merkgenoot Adrien Fernemont voerde de forcing (had nog iets recht te zetten na zijn opgave als leider in 2019) maar hij beet zijn tanden stuk op een herboren Vincent Verschueren die zijn VW Polo R5 mooi op de 2de plaats hees. Het lijkt er op dat de wegen rondom Roeselare met zijn vlakke structuur de Polo beter liggen. Fernemont besefte dat een verkeerde afstelling op vrijdag hem de das had omgedaan en kwam hierdoor in het vizier van een jagende Grégoire Munster die zijn Hyundai i20 R5 niet spaarde in zijn jacht. Fernemont pakte met een snelste tijd op de Powerstage extra kampioenschapspunten en de 3de plaats. Munster op plaats 4 maar zijn gedachten waren bij de annulatie van de proef Passendale, de scherprechter van de wedstrijd met zijn 25 km. Had hij daar Fernemont kunnen pakken, we zullen het nooit te weten komen. Princen legde na een eerder anonieme wedstrijd beslag op een 5de plaats. PJM Cracco tikte aan op plaats 6 een wereld van verschil met zijn zege in Ieper maar te harde banden op vrijdag lagen grotendeels aan de basis hiervan.
Porsche
Hij domineert sinds lang de GT klasse wat in Roeselare niet anders was, al misten we toch enkele teams zoals een Tim Van Parijs en een Jochen Claerhout rond wie het wel heel stil is geworden. Maar dat deerde Gunther Monnens niet al leek het niet van een leien dakje te gaan lopen. In de begin fase moest er nog aan de afstellingen gesleuteld worden. Hierdoor kon Andy Lefevere een bres slaan maar lang zou zijn liedje niet duren want even later draaide de motor in de soep. Monnens nam, nadat de wagen eindelijk in orde stond, de leiding over met een resem snelste tijden en won overtuigend. Glenn Jannsens deed wat hij kon maar zakte door zijn achter ophanging. Tuur Vanden Abeele liet begaan en reed zijn eigen wedstrijd wat hem de 2de plaats opleverde. Een sortie van ruim 7′, die gelukkig goed afliep, stak hier bijna een stokje voor.
Wat een geklungel
Bjorn Syx kreeg andermaal af te rekenen met problemen Samsonas lijkt niet bij machte om betrouwbare versnellingsbakken te leveren. Nu lag een as binnenin aan de basis van de opgave. Het probleem deed zich voor bij de reserve die men binnen de tijd monteerde nadat de BMW M3 kreeg af te rekenen met een nukkige bak na het vrijdag gedeelte. Stefaan Stouf waren we dan al kwijt met terug problemen met de motor van de Ford Sierra Cosworth. PJM Maeyaert leek de te kloppen man te worden tot de achterbrug stuk ging op zijn M3. Paul Lietaer zei geen neen en schreef terug de zege bij de historics op zijn naam.
En verder
Tom Ceuppens won de M cup na de problemen van Francky Boulat (motorkap sloeg open op kp1).
Kurt Braeckevelt zette zichzelf ko door eerst 1’40” te verliezen nadat hij zijn hans niet vastgemaakt had en zou op zaterdag van de baan gaan. Gino Bux liet terug van zich spreken nadat hij in Ieper 30′ straftijd kreeg wegens een wagen die te licht was of was het nu te zwaar, niettemin hij nam de zegebloemen van de Stellantis cup Belux mee naar Malmedy. Gilles Pyck pakte net zoals tijdens de éérste 2 manches in Ieper de overwinning in de Clio Trophy Belgium. In het criterium was de zege dan weer voor Jelle Segers in een BMW 1M.
Meerwaarde of niet … toch wel voor de Belgen
Het dient gezegd te worden dat het TER kampioenschap teert op lokale specialisten als we het eindklassement onder de loep nemen. Vincent Verscheuren won deze manche. De Spanjaard Vigo Lopéz Edgar (what’s in a name) hees zijn Peugeot 208 rally 4 op het hoogste schavot van de TER 2wd. De TER productie klasse was dan weer voor Tuur Van den Abeele en bij de historics zette Danny Kerckhofs zijn naam op het palmares.