Met de Rallysprint van Moorslede wordt op zondag 12 maart het VAS Kampioenschap terug op gang getrokken. Moorslede… meteen ook de thuisbasis van Nico Beernaert. Al 16 jaar een vertrouwd gezicht is in het co-zitje. Ook dit jaar zien we hem terug aan het werk naast Steve Bécaert in diverse West-Vlaamse rally’s. Met de DS3 R5 willen ze dit jaar enkele prijzen aan hun palmares toevoegen. Trouwens reed de bescheiden Moorsledenaar reeds een mooi palmares bij elkaar naast tal van andere piloten. Het zal je dan niet verwonderen dat Nico uit een familie komt die toch wel autosport ademt. Rino, de broer van Nico, was reeds jaren actief. Ferdy Messelis, zijn schoonbroer, zagen we vaak aan de zijde van Andy Lefevere en Kurt Braeckevelt. En ook zijn zoon, Arno “Maurice”, staat te popelen om zijn eerste stappen te zetten. We hadden een leuke babbel over het verleden, heden en de toekomst.
Nico, hoe ben je in de autosportwereld terecht gekomen?
“Dit is eigenlijk zestien jaar geleden heel bescheiden begonnen. Gewoon voor de ‘fun’ reed ik met heel bescheiden middelen autocross. En eigenlijk ging het daar niet zo slecht. Met een basic wagen reed ik op 12 wedstrijden toch regelmatig een top drie plaats. We hadden plezier en we hadden geen grote middelen nodig om ons te amuseren. Het was trouwens niet echt de bedoeling om hogerop te gaan.”
Maar toch, enige tijd later maakte je jou debuut in de rallywereld?
“Inderdaad. Dit is eerder toevallig gekomen. Van mijn vrouw Nancy heb ik mijn eerste rallywedstrijd cadeau gekregen. In 2000 debuteerde ik naast mijn broer Rino in de Rallysprint van de Monteberg. Een debuut dat niet onopgemerkt bleef. We eindigden met de Saxo VTS op de 8ste plaats algemeen.”
En zo is dus de bal aan het rollen gegaan?
“Dat klopt inderdaad,” lacht Nico. “Mijn deelname aan de Monteberg was maar als eenmalig voorzien. In 2001 reed ik dan samen met Rino enkele wedstrijden. De jaren erop kwamen er nog wat wedstrijden bij met verschillende piloten, waaronder Didier Ceename en Carlo Mylle.”
Ondertussen lijkt het lijstje met piloten eindeloos… Lietaer, Snijers, Langenakens, Lefevere, Mylleville, Lauwaert, Becaert… Had of heb je een voorkeur voor een bepaalde piloot?
“Een voorkeur heb ik niet, bij elk van hen heb ik me steeds geamuseerd. Natuurlijk moet je alles in zijn context bekijken. Met Koen Lauwaert reed ik de C2 Challenge waar de duels op het scherp van de snee verreden werden. Andy Lefevere… gekend om zijn snelheid. Jonas Langenakens, toen een jonge kerel die met het kopke rijdt, altijd snel, berekend en strijdend voor elke seconde… dit om maar enkele voorbeelden te geven. Ook de laatste jaren met Steve zijn super. De sfeer in de wagen is goed. Het vertrouwen is er. Ja, ik amuseer me terug.”
Je zegt ‘Ik amuseer me terug’. Enkele jaren terug had je beslist om te stoppen? Vanwaar die keuze?
“2014 was inderdaad het jaar waarin ik besliste om te stoppen. Kijk, de programma’s die we reden kwamen steeds drukker. Daarnaast een voltijdse job, de vele rally’s voorbereiden. Voor een campagne in het Belgische Kampioenschap, die veel tijd vraagt, moest ik al vaak van op donderdag verlof nemen. Voor mij was het goed geweest. Ik had een leuke tijd gehad, me vaak geamuseerd. Ik vond de tijd rijp om er mee te stoppen.”
Maar lang duurde deze stop dus niet?
“Neen, om precies te zijn 6 maanden. Verantwoordelijke hiervoor is Patrick Mylleville. Patrick liet me niet met rust… Allez Nico nog een keer. Ik liet me over halen en hapte toe. Op die manier ben ik ook met Steve Bécaert in contact gekomen. En voor ik het wist was ik weer vertrokken,” lacht Nico.
Je hebt met veel wagens gereden, welke geniet jou voorkeur?
“Hier heb ik ook weer niet echt een voorkeur, bij Andy was het met de BMW snel en dwars. Indertijd was de Evo X Group N heel snel. De Focus WRC was ook wel fenomenaal, qua snelheid en ook wat het starten betreft. Toen ik de challenge’s reed (Saxo en C2) was het toch ook zotjes, wat er uit die wagens kon gehaald worden qua snelheid. Nu is de DS3 R5 ook super, wegligging, snelheid… deze is natuurlijk van de nieuwe generatie waar we nu voor staan.”
Een carriere van 16 jaar, zal ook wel hoogte’s en laagte’s meegebracht hebben? Welke waren de opmerkelijkste?
“2011 herinner ik me nog goed, toen werd ik met Jonas Langenakens eerste in group N in Ieper. In 2012 werden we er met de Peugeot 207 S2000 knap zevende algemeen. Ook de laatste twee jaar gaf me veel voldoening door met Steve Bécaert VAS kampioen te worden.
De grootste opdoffer was ook met Jonas. De Condroz 2012… ik herinner het me nog levendig. We reden een super wedstrijd, stonden zevende algemeen, maar helaas haalden we op de laatste kilometer van de laatste proef de finish niet door mechanische pech… En dan met Koen Lauwaert in de Omloop van Vlaanderen, waar we reden in de C2 challenge. De strijd was toen enorm, het ging hard en op 1km van mijn deur maakten we een zware sortie. Beide hielden we niets over aan deze sortie maar de wagen was wel klaar voor de schroothoop.”
Welke rally geniet jou voorkeur?
“Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar de Condroz, het parcours is super. Maar de Condroz moet vuil en vettig zijn, dan is het de Condroz op zijn puurst! En daarnaast alle wedstrijden hier in West-Vlaanderen, waar er veel afwisseling is in het asfalt. Ook de organisaties zijn steeds tiptop in orde.”
Wat zijn je verwachtingen nog voor de toekomst?
“Verwachtingen…niet echt iets. Dit is nu mijn derde seizoen met Steve. De sfeer is optimaal. Het klikt zowel in als naast de wagen. Samen hebben we in die tijd al een mooi palmares gereden. Gewoon genieten van de sport, kilometers rijden en een ons palmares nog wat aanvullen. Daar geniet ik het meest van op dit moment.”
Tot slot, welke raad zou je een beginnend copiloot meegeven?
“Luisteren naar de raad van de oudere,” lacht Nico. “Natuurlijk goeie nota’s maken, de juiste info geven aan jou piloot, niet te omslachtig. Maar wat ik vooral wil zeggen, lees het reglement heel goed, want daar kan je heel veel uit halen.”
Ook jongste van de generatie, Arno Beernaert, staat reeds aan de deuren van de rallysport te kloppen. In de rallysprint van Moorslede maakt de pas 18 jarige student immers zijn debuut als copiloot.
Arno, het lijkt ons overbodig om te vragen hoe je in de rallysport terecht komt?
“Inderdaad, van kleins af trok ik mee om toch maar eens mijn vader of nonkel aan het werk te zien. Naarmate ik ouder werd ging ik ook vaker kijken, wat logisch is natuurlijk. Enige tijd geleden bij een etentje kreeg ik het voorstel van Patrick Mylleville om samen met hem de Rallysprint van Moorslede te rijden. Natuurlijk heb ik direct toegehapt!”
Wat zijn je verwachtingen over jou eerste deelname?
“Ik wil vooral mijn nota’s zo goed mogelijk lezen. Bij het opmaken ervan kan ik eventueel nog raad vragen aan mijn vader. Ik hoop dat alles goed marcheert, aan plezier in de wagen zal er geen gebrek zijn. Hopelijk kunnen we een top 5 plaats in de wacht slepen. Eerlijk… ik kijk er naar uit tot we aan de start staan en de klok aftelt. Echte stress heb ik niet. Al zal er waarschijnlijk wel een eerder gezonde stress zijn op dat moment, denk ik. Bij deze wil ik nog es Pappie Mylleville oprecht bedanken voor de geboden kans.”
Heb je nog verdere plannen voor komend seizoen?
“Voor dit seizoen zal Moorslede normaal mijn enige deelname zijn. Ik wil vooral nu mijn studies tot een goed einde brengen, want dit is voor mij even belangrijk. Om rally’s te rijden ga ik zeker nog tijd genoeg hebben.
En in de verdere toekomst?
“In de voetsporen van mijn pa treden, zonder twijfel!”