De Rallye de Hannut was de eerste wedstrijd meetellend voor de Ford Pinto Cup. Om die reden zagen we ‘The Historic Escort Boys’ niet aan het werk in Moorslede. Koen Verhaeghe heeft immers alle Ford Pinto Cup wedstrijden in zijn programma opgenomen. Met de zege in de Ford Pinto Cup en een derde plaats bij de historics kan Koen terugblikken op een geslaagde wedstrijd. Al was het op het einde wel even ‘stressen’. Hierbij het verhaal van Koen.
Uitzonderlijk gingen we dit jaar niet van start op de Rallysprint van Moorslede, daar de 1ste manche van de Ford Pinto Cup op diezelfde dag doorging te Hannuit. Copiloot van dienst, die met mij dit jaar de spits mocht afbijten, was Tamara Peeters. Tamara is ondertussen reeds aan haar derde seizoen toe bij ons team en was terug 200% gemotiveerd om een mooi resultaat neer te zetten in Hannuit.
Op zaterdag 11 maart waren de verkenning voorzien. Het was een serieuze dagtaak, daar alles voor ons nieuw was, de streek, het parcours, wegomstandigheden… De technische keuring onder het waakzaam oog van VADA Racing verliep vlot, enkel de sticker van de Ford Pinto Cup op de achterruit moest van de ASAF keurders verwijderd worden.
Onder een stralende zon en met een gezonde dosis stress kwamen we met nummer 262 ’s morgens vroeg aan de start. Reeds om 8u04 was wagenpark uit voorzien.
Onze 1ste KP verliep vlot, wat schoonheidsfoutjes van piloot en copiloot. Maar toch bracht onze openingsrit een 8ste plaats algemeen op. KP 2 verliep iets stroever, het vertrouwen was wat zoek door een paar waarschuwingen op de super gladde wegen. Echter op KP 3 kwam het ritme terug, ik begon terug m’n draai te vinden na de winterstop. Op KP 4 stonden we een 2 tal keer rond door ons groeiend enthousiasme. Maar al bij al een mooie 1ste ronde met, tot onze verbazing, reeds een 4de plaats algemeen bij de historic wagens.
Gedreven om de top drie binnen te geraken kwamen we aan de start van de 2de boucle. Deze verliep dan ook vlekkeloos. Op KP 3 klokten we zelfs af met een 2de tijd algemeen. Op iedere KP maakten we keer op keer seconden winst. Onze 2de boucle sloten we af met 45sec winst ten opzichte van onze 1ste ronde. Dit bracht ons dan ook op de 3de plaats algemeen.
Ondertussen had Christof Anckaert de handdoek in de ring gegooid bij de Ford Pinto Cup en ook Sam Warnez had de wagen terug op zijn aanhangwagen geparkeerd na een mechanische defect. Bijgevolg stonden we voorlopig op de 1ste plaats in de Ford Pinto Cup.
Nog twee ronden te gaan en met het mes tussen de tanden om toch nogmaals onze tijden te verbeteren. Maar …. net na de start begon de motor te sputteren, ik kreeg hem niet meer in toeren. Dit zou toch niet het einde betekenen van de rally? Gelukkig na wat op en neer schakelen en blijven proberen kreeg ik hem terug in toeren. Dan alle hens aan dek om de schade te beperken, toch een verlies van 19 seconden. Jammer, maar gelukkig stonden we nog stevig op onze derde plaats. Aan de start van de laatste kp van de dag kreeg ik hem niet meer in de versnelling. Amai, amai, wat een stress. Trekken, sleuren, opnieuw starten, adrenaline op zijn hoogtepunt. En “yes” net op tijd kreeg ik hem terug in 1ste versnelling. Maar tot overmaat van ramp, toen we terug gestart waren kreeg ik dezelfde problemen zoals op de vorige kp, alleen nog langer vooraleer hij terug in toeren wou gaan. Terug een verlies van 7 seconden. Maar de finish was gehaald, wat een opluchting na die twee laatste miserie kp’s.
